ODLEGŁE BADANIA KONTROLNE
Chorzy ze stymulatorem typu AAI(R) implantowanym z powodu niewydolności
węzła zatokowego lub upośledzonego chronotropizmu mogą być kontrolowani co 6 miesięcy; pacjenci z zespołem brady-tachykardii wymagają znacznie częstszych kontroli.
Chorzy ze stymulatorem dwujamowym (DDD//DDDR) implantowanym z powodu nabytych bądź wrodzonych bloków p-k mogą być kontrolowani co 6 miesięcy. Natomiast ten sam typ stymulatora wszczepiony z powodu zespołu brady-tachykardii, a także innych mniej typowych wskazań (jak zespół wazowagalny, zespół wydłużonego QT czy zespół nadwrażliwej zatoki tętnicy szyjnej) wymaga częstych badań kontrolnych.
Szczególnie częstych kontroli (co 2-3 miesiące, niekiedy nawet co miesiąc)
wymagają chorzy z wszczepionym rozrusznikiem dwujamowym z powodu zespołu bradytachykardii ze względu na występowanie u nich nadkomorowych zaburzeń rytmu serca, które stwarzają pewne trudności diagnostyczne (interpretacja EKG) i terapeutyczne.
Przeprowadzanie częstszych badań kontrolnych nakazuje stosowanie leków
antyarytmicznych modyfikujących próg stymulacji, sterowania i przewodzenie p-k, oraz konieczność oceny skuteczności odpowiednich programów antyarytmicznych rozruszników typu DDD.
W ostatnim roku przewidywanej trwałości baterii rozrusznika (zależnej również od uprzedniego obniżenia energii impulsu stymulującego) badania kontrolne powinny być częstsze, średnio co 2-3 miesiące.